EINDELIJK IN AUSTRALIë!! HEERLIJK!!

In de eerste plaats GELUKKIG NIEUWJAAR EN EEN GEZOND 2011!!!

Na een vlucht van 11 uur kwamen wij op 28 december in alle vroegte op Hong Kong Airport aan. De vlucht was heel voorspoedig en de temperatuur heerlijk! Omdat we pas om 15.00 uur op die dag verder vlogen, kregen we van Cathay Pacific een dagkamer in het Novotel Citygate Hotel aangeboden! Het hotel was dichtbij de luchthaven en we werden netjes opgehaald door een pendelbusje. Een prachtige kamer kregen we toebedeeld met fraai uitzicht op Hong Kong! Na een korte slaap van 4 uur en een douche terug naar de luchthaven voor onze vlucht en eindbestemming Perth, in het Westen van Australië. De vlucht van Hong Kong naar Perth duurde 7,5 uur.
Aangekomen in Perth was het inmiddels half 11 in de avond. Het tijdverschil met Nederland is 7 uur en het temperatuurverschil ongeveer 30 graden! Met een taxi zijn we naar het Miss Maud Hotel gegaan, waar we een prettige kamer kregen. De lift van dit hotel was wel heel ouderwets: veel gekraak en bediening met een soort van lichtschakelaar.
De volgende dag bleek dat we midden in de stad Perth zaten, 100 meter van alle winkelcentra. Overigens bleek dat Eduard in 1994 of 1995 nog geen 50 meter verderop ook als eens had overnacht voor de opnamen van Veronica Goes Down Under. De temperatuur liep snel op naar 32 graden, maar dat voelde niet zo! Na het ontbijt zou de huurauto worden gebracht. Eduard wachtte in de lobby van het hotel, maar na een half uur waren ze er nog niet. Toen maar gebeld en kregen we te horen, dat we de auto maar moesten komen halen bij Europcar wegens gebrek aan personeel. Ook kregen we de mededeling dat het niet de auto zou zijn waar we de rest van de vakantie mee konden reizen. De auto die voor ons gereserveerd was, was door de vorige huurder getroffen door een overstekende kangaroe! Dat kan gebeuren....
Aangekomen bij het verhuurbedrijf kregen we een heel klein autootje mee, maar we waren voor deze dag even geholpen. We parkeerden de auto tegenover het hotel. Wij zijn verder maar gaan lopen omdat je zo de stad het best leert kennen. Na wat inkopen en een terrasje gepakt te hebben bij de haven belde het verhuurbedrijf dat een soortgelijke auto als we besteld hadden binnengekomen was: een zwarte Holden met getint glas en een enorme spoiler achterop! Gelukkig kent niemand mij hier...... Het is wel een fel wagentje! De dag verder lekker lui doorgebracht! Overigens is Roxanne Harmsen, regie-assistente, hier ook vakantie aan het vieren! We hebben even via FB contact gehad om eventueel later af te spreken voor een borrel!
Op donderdag 30 december verlaten we Perth om in zuidelijke richting naar Margaret River te rijden. Het rijden hier is een feest: brede wegen, links rijden en het is rustig op de weg. De Australische Tomtom wijst ons netjes de weg! Onderweg maken we een stop in Bunbury, een kleine stad in “the middel of nowhere”. Heerlijke cappuccino gedronken en wat gewandeld. Daarna dus weer op weg naar Margaret River om Gilgara Retreat te vinden en dat viel niet mee! We hebben het verkeerde nummer doorgekregen en aan een weg van zeker 50 kilometer is het een speld in de bekende hooiberg! Uiteindelijk toch gevonden! Een prachtige plek met aan elkaar geschakelde huisjes! Alles erop en eraan! Het is zogezegd “self-containing”, dus we hebben meteen in het kleine plaatsje boodschappen gedaan voor de aankomende 2 dagen. Hoewel het dus “self-containing” is, werden we uitgenodigd om mee te eten voor New Years Eve, oudejaarsavond dus! Want, zo zei de eigenaresse Elaine, alles is volgeboekt of gesloten op die avond! Het menu lijkt “dikvoormekaar” Dus dat wordt gezellig! Want Aussies zijn heel gezellige mensen!
Oudejaarsavond is met name gezamenlijk eten en mooie verhalen van anderen horen. Zo zaten wij aan tafel met een ouder stel uit Alaska (VS), een stel met 2 kleine meisjes uit Singapore, een moeder met haar zoon Max uit Engeland. Elaine en haar man hadden een heerlijke maaltijd bereid. De wijn was “BYO” wat staat voor Bring Your Own. Dat zie je heel veel bij restaurants in Australië en heeft met vergunningen te maken. Het was een heel gezellige avond in een schitterende omgeving! En inderdaad: heel gezellige mensen! Ook nog de “Milkyway” gezien: een enorme hoeveelheid sterren bij elkaar die als een rijksweg aan de hemel staan! We hadden uiteraard om 12 uur de glazen geheven! Het gaat een mooi 2011 worden!

De eerste dag van het nieuwe jaar reizen we ’s ochtends af naar Pemberton. Een trip van 150 km. Het gebied is beeldschoon: enorme Karribomen, wijngaarden en volop zon! We verblijven 2 nachten in Karri Valley Resort. We krijgen een huisje direct aan het meer toegewezen: een beeldschone plek! We besluiten om het meer heen te lopen. Dat het mooi is, is wel duidelijk! We maken prachtige foto’s van de enorme Karribomen, Beedelup Watervallen, die bijna droog stonden. Het heeft lang niet geregend in dit gebied, in tegenstelling tot de andere kant van Australië, waar de boel enorm onder water staat! Alle foto’s lijken wel ansichtkaarten! Na deze wandeling natuurlijk een wijntje gedronken uit de streek waar we nu verblijven. De wilde groene papegaaien komen ons verblijden met een bezoek! Dit is echt vakantie in het allermooiste land!
Zondag 2 januari gaan we op zoek naar Gloucester Tree, een Karriboom van 60 meter hoog die je kan beklimmen. Bovenin is een “fire-lookout”, een uitkijkpost om eventueel vuur te ontdekken in dit enorme woud van reuzenbomen. Onderweg kwamen we al een “bushfire” tegen met enorme rookontwikkeling! Gelukkig is het 20 km van ons vandaan. De Gloucester Tree is werkelijk enorm: aan de zijkant zijn pinnen gestoken zodat je makkelijk naar boven kan klimmen. Toch zien wij er maar vanaf... en vele met ons! ’s Middags zijn we met de Pemberton Tramway door de bossen gereisd. Een mooie trip over bruggetjes en door dalen! Emu’s gezien (soort struisvogel). De machinist verteld onderweg over wat er te zien is! ’s Avonds wederom, net als gisteren, heerlijk gegeten in het restaurant van het resort. Ook even beide moeders gebeld om een gezond nieuwjaar te wensen! Er zijn hele gebieden waar geen telefoonontvangst is, dus ook geen Internet. Vandaar dat we maar sporadisch berichten kunnen sturen, maar wel zo rustig! Ook lekker gelezen!
De volgende dag gaan we op weg naar Albany, helemaal in het zuid-westen van Australië. We tanken de auto vol en gaan nog even langs de pinautomaat. De rit is ongeveer 240 km. Onderweg stoppen we voor de “Valley of the Giants”. Daar kan je over de toppen lopen van de meer dan 40 meter hoge bomen. Door middel van een soort hangbrug loop je over de boomtoppen heen. Een prachtig gezicht! Korte stop gemaakt in Walpule voor een kop koffie!
Als we in Albany aankomen vinden we al snel HideAway Haven, dat gerund wordt door Becki en Maggie. We hebben dit adres doorgekregen van Joslyn, de dochter van Maggie. Joslyn is een vriendin van Dennis en de partner van Joery de Groot, cameraman en vriend van Dennis. Joslyn woont net als Dennis in Hilversum. Terug even naar HideAway Haven/Albany: Een ongelofelijk mooie plek aan de rand van de stad. Uitkijkend op bossen en de zee! We worden meer dan hartelijk ontvangen door beide dames! Maggie had tranen in haar ogen! We werden meteen uitgenodigd voor een wijntje op hun wonderschone terras! Dit is echt een plek om lief te hebben. Ik kan je deze geweldige stek van harte aanbevelen! We worden echt in de watten gelegd! Er zijn maar 3 zeer luxe kamers in dit B&B huis! Jacuzzi op het terras! Wat wil een mens nog meer! ’s Avonds naar een toprestaurant Lime 303 geweest, down town Albany.
Vandaag, 4 januari, gaan we de omgeving verkennen en probeer ik dit op Internet te plaatsen! Morgen gaan we verderop richting Hyden en de beroemde Wave Rock, dat zwaar moet tegenvallen volgens sommigen! We gaan het zien....