We waren dus in Geraldton aangekomen. Een trendy plaats aan de Westkust van Australië. Het is inmiddels zaterdag 8 januari 2011. Wederom is het weer prachtig en ondanks dat we aan zee zitten is het toch ruim 30 graden. Dat “self-containing” (voor je zelf zorgen qua ontbijt en zo) bevalt wel. We hadden wat boodschappen gedaan bij de plaatselijke super, wat ongeveer een soort van Makro is...
Op het hoogste punt van Geraldton staat een gedenkteken voor de slachtoffers van de HMAS SYDNEY II. Het was een trots schip van de Australische Marine. Helaas is het vergaan met alle 647 opvarenden aan boord. Een zwarte bladzij voor de Australiërs in de 2de Wereldoorlog. Alle namen staan op de muren rond dit monument van de opvarenden. Het is indrukwekkend!
Bij terugkomst bij de auto valt Eduard op, dat de linkerachterband wel heel zacht is, maar niet lek. Bij toeval treffen we een bandenspeciaalzaak in Geraldton. De behulpzame man trof een spijker of schroef in de band, waardoor die langzaam leegliep. In 45 minuten heeft hij het euvel verholpen en konden we op weg naar onze meest Noordelijke bestemming Kalbarri op 166 km. van Geraldton. We nemen de weg direct langs de kust, dat prachtige plaatjes oplevert van oa Natural Bridge, Castle Cove, Island Rock, Shellhouse, Grandstand etc. We checken in het Kalbarri Edge Resort, vlakbij het strand. We krijgen een prachtig appartement met alles erop en eraan. Eerst weer even boodschappen doen bij een heel kleine supermarkt. Alcoholhoudende dranken mag niet in een Supermarkt verkocht worden, zoals bier en wijn. Dus even naar de overkant bij de slijter een heerlijk biertje gekocht en een wijntje!
De zon gaat in Kalbarri om ongeveer 19.30 uur onder en het is een prachtig romantisch gezicht om hier de zon te zien vertrekken achter de horizon. Dat levert veel mooie foto’s op! Daarna lekker gegeten in een restaurant nabij het strand! Het was super en besluiten hier de volgende dag weer ’s avonds te eten!
De volgende dag zijn we begonnen om wat baantjes te zwemmen in het zwembad van het resort. Heerlijk! We schrikken wederom als we horen hoeveel regen er is gevallen aan de Oostkant van Australië en zien de beelden op TV. Verschillende collega’s vieren hier hun vakantie en van één van hen, cameraman Mark de Vries en zijn gezin, krijgen we een SMS-je. We hadden al meer contact gehad, Roxanne Harmsen, ook met Julian en Sascha, over hoe prettig dit land toch is. Mark baalde enorm omdat hij met zijn vrouw en 2 kleine kinderen wéér 3 dagen moet rijden van Brisbane naar Sydney! Echt heel vervelend en wensten hem veel sterkte!
Wij hebben daarentegen een nieuw warmte record van 41 graden! Dat was in Kalbarri National Park. ’s Avonds zakt de temperatuur naar 32 graden. Op het terras drinken we lekker wijntje en hebben via Skype met Dennis contact! Erg leuk!!
Maandag 10 januari vertrekken we van Kalbarri naar Cervantes, een rit van 424 km! Maar het loont de moeite: The Pinnacles! Wederom een beroemde plek en ook zeer fotogeniek. Onderweg maken we nog even een stopje voor koffie in Geraldton. We kennen inmiddels de weg... Aangekomen in Cervantes, een dorp met 400 inwoners, maar leeft van de bezoekers aan de Pinnacles! Het appartement is net als dat in Kalbarri, maar het is dan ook van hetzelfde keten. Wel is er blijkbaar iets misgegaan bij het boeken vanuit Nederland: we hebben 2 appartementen! Niet echt de bedoeling natuurlijk, maar makkelijk op te lossen! We besluiten om maar direct een bezoek te brengen aan The Pinnacles, die 15 km verderop liggen. Het zijn grillige, puntige stenen, die met duizenden uit de grond steken en variërend in grote. Prachtig om te zien! Hoe ze hier zo gekomen zijn is vaag, maar het is miljoenen jaren oud en door de Aboriginals als heilige plek aangemerkt.
Omdat het eigenlijk het enige is, dat in de wijde omgeving te zien is, hebben we maar 1 nacht geboekt. Koffie gedronken bij Rosie, die alles verkoopt, zelf benzine! De volgende dag rijden we naar onze eindbestemming in Australië namelijk Fremantle bij Perth! De rit ernaar toe is ook prachtig langs zandduinen. Langzamerhand zie je dat we dichter bij de meest afgelegen metropool ter wereld komen: Perth! Van een 2 baanswegen, naar uiteindelijk wel 10! Goed opletten, want je bent niet zomaar weer op de goede route, maar het lukt met dank aan de “Tomtom”! Fremantle is te vergelijken met Scheveningen ten opzichte van Den Haag. Een stad met een echte zeehaven voor vracht, maar ook voor pleziervaart. Prachtige schepen liggen hier en we zijn verbaasd dat er nog zoveel plezierjachten op de kade liggen met dit mooie weer! Het hotel is fantastisch: Esplanade Hotel! Heerlijke kamer voor 2 nachten met balkon, een park voor de deur.
Fremantle heeft veel te bieden: hier ligt in het museum een stuk van de gezonken “Batavia” en heel veel andere spullen uit de VOC tijd! Opvallend dat het bezoek gratis is, maar dat je een vrijwillige bijdrage mag doen. Die Hollanders hebben wel heel veel gereisd met hun specerijen als je het zo ziet! Er zijn ook wel heel veel schepen vergaan voor de kust van Australië.
Een andere trekpleister is de “Jail”, een op de Werelderfgoed geplaatste gevangenis! Hier kwamen veel criminele Britten terecht, die eerst rond 1850 hun eigen gevangenis moesten bouwen. Een bezoek met rondleiding van 5 kwartier gaf een goede indruk hoe men moest lijden in die tijd. De gevangenis is pas in 1991 gesloten.
Na 2 museabezoeken was het tijd voor een verfrissend drankje! ’s Avonds besluiten we in het hotel te eten, dat uitstekend was “voor elk wat wils”!
Omdat we pas ’s avonds laat naar Hong Kong vliegen, mogen we langer in het hotel blijven. We vliegen pas om 00.05 uur! Dus nog een lange dag in Fremantle: dat is geen straf!! Heerlijk lopen slenteren, shoppen, genieten!
’s Avonds de huurauto terug gebracht en ingecheckt voor de vlucht naar Hong Kong. Eduard had al via zijn computer ingecheckt en goede zitplaatsen gekozen. Het vliegtuig vertrok prachtig op tijd en we hebben beide prima geslapen aan boord!
’s Ochtends vroeg kwamen we aan op Hong Kong Airport. Het weer was ongeveer 15 graden en mistig met een waterig zonnetje. We werden met 2 andere Nederlanders naar het daghotel gebracht om te slapen en douchen. Zij begonnen net met hun vakantie naar Nieuw Zeeland; bij ons zit het er bijna op! Dat is zo heerlijk van Cathay Pacific, dat wordt allemaal goed geregeld, zo’n daghotel, maar dat moet je wel vanuit Nederland doen, vóór vertrek!
Heerlijk geslapen en een wandeling gemaakt in de nabijheid van het hotel! Even naar het nieuws gekeken en wat gelezen op de hotelkamer.
Over enkele uren vliegen we van Hong Kong terug naar Amsterdam, waar we zaterdagochtend vroeg zullen aankomen!
In het kort: een geweldige vakantie waar we wéér nieuwe plaatsen hebben ontdekt in Australië; leuke mensen ontmoet en héél véél gezien! De meer dan 700 foto’s zullen een prachtige herinnering zijn aan een SUPER vakantie!
Dank voor het lezen en kom gerust kijken naar prachtige foto’s van een heerlijke reis!
vrijdag 14 januari 2011
zaterdag 8 januari 2011
WEER OP PAD....
Australië -2-
Vandaag, 4 januari, hebben we van Becki en Maggie wat tips gekregen om de omgeving van Albany te verkennen. Maggie bracht ons een uitgebreid ontbijt. Heerlijk op ons balkon in het zonnetje gegeten! Sinds 31 juli 1978 mag er niet meer op walvissen worden gejaagd! En dat is maar goed ook! Albany had een welvarende walvisvangstcultuur. Het ging met name om de olie die in het vet zat van deze enorme zoogdieren. Dat werd opgeslagen in tanks. Dus op naar het Walvis Museum! De rit naar “Whaling Cove” is prachtig! Hier en daar zijn we gestopt om van het fraaie uitzicht te genieten! Aangekomen bij het museum valt meteen de walvisvaarder op: dat ze hiermee enorme walvissen hebben gevangen?? Er wordt ook een film vertoond in zg. 3D! Dacht het niet! Wel het bekende 3D brilletje op, maar van 3 dimensionaal is totaal geen sprake! Op de terugweg hebben we verschillende baaien aangedaan: de azuurblauwe zee en uitgestrekte stranden zijn adembenemend!
Terug in Albany hebben we heerlijk gegeten bij “Venice”, een Italiaans restaurant! Na de maaltijd is Marja nog even de Jacuzzi in geweest en heeft genoten van de enorme sterrenhemel!
Het is woensdag 5 januari en we moeten met pijn in het hart vertrekken bij Becki en Maggie! Het is niet anders, dus na het ontbijt wat weer ongekend lekker was, op weg naar onze volgende bestemming: de Wave Rock in Hyden! Als je foto’s ziet van Australië zie je het meest de Ayers Rock, Sydney Opera House en de Wave Rock! Het is wel een eindje rijden, maar dan zie je toch een bijzonder natuurverschijnsel! Het ligt 479 km van Albany. Dat lijkt veel, maar het rijdt hier zo rustig en prettig en er is zoveel te zien in de kleine dorpjes, dat je er zo bent, gevoelsmatig! In het plaatsje Ravensthorpe hebben we het temperatuur record gehaald: 40 graden! Gelukkig kunnen we er goed tegen; de airco van de auto maakt wel overuren. We hebben even geluncht in Ravensthorpe, een gehucht in de Outback, in het enige establishment. Iets verderop, zo’n 20 km voor onze eindbestemming kregen we waar de natuur naar snakte en wij iets minder: een wolkbreuk! De temp zakt meteen terug naar 24 graden!
We checken in het Wave Rock Motel! Parkeren voor de deur van de kamer! Eerst een biertje: VB! Dat is een echt Aussies biertje en dat smaakt heerlijk! We zien dat de Wave Rock, de reden om zover te rijden in de Outback, op 5 km ligt. Dat doen we morgen wel, besluiten wel! Na wat lekker gerommeld te hebben gaan we in het restaurant eten van het hotel en maken we kennis met een Belgisch meisje, dat als backpacker door Australië reist! Ze legt ons uit dat je vlees kan kopen bij de counter en dat zelf moet bakken in het restaurant op een bakplaat. Een soort barbecuen in huis! De keuze van het vlees is enorm: van schnitzels tot enorme lappen vlees! Het is een gezellige bedoeling en iedereen wil altijd weten waar we vandaan komen. Zo ook een man die naast ons staat te grillen! Zijn vrouw komt oorspronkelijk uit Maastricht! Hij is fan van André Rieu! Vroeger was het Cruyff of Van Basten, nu Rieu!
De volgende ochtend al vroeg uit de veren om de beroemde Wave Rock te zien! Volgens Becki en Maggie zou het ons behoorlijk kunnen tegenvallen, maar nee.... Het is een bijzonder stuk natuur van 15 meter hoog en 110 meter lang en heeft de vorm van, hoe kan het ook anders, een golf! Ik denk dat we hier wel de meeste foto’s hebben gemaakt, mede omdat het weer geweldig mooi was! Van de enorme bui, de dag ervoor, was niets meer te merken. De Wave Rock is 2700 miljoen jaar oud en is geheel van graniet! Het is ontstaan door erosie en heel lang heeft het water er langs gestroomd. Vandaar de vorm!
Na 2 uur rond gelopen te hebben besluiten we verder te gaan naar de volgende bestemming: York! Onderweg passeren wij de enorme “roadtrains”. Dit is een vrachtwagen van zo’n 36 meter lang met vaak 3, soms 4, aanhangwagens erachter. Indrukwekkend! Onderweg doen we nog een kleine dierentuin aan, waar de meest bijzondere vogels rondvliegen, maar ook 2 kamelen die enorm in de rui zijn! Grappig om te zien! En natuurlijk ook kangaroes, emu’s en andere typisch Australische dieren! We hebben inmiddels al veel kangaroes gezien, het merendeel dood langs de weg! Gelukkig ook veel levende, die zich pas aan het eind van de middag laten zien!
Het rijden in de Outback is een bijzondere belevenis! Opvallend is wel dat de Aussies zich werkelijk keurig aan de snelheid houden. Wij doen dat natuurlijk ook... ;-)
Op de geasfalteerde wegen kan je prima doorrijden, zeker op de Highways. Maar de zg. “dirtroads” (ongeasfalteerde wegen) is het ook geweldig om te rijden. Enorme stofwolken achter ons en werkelijk geen kip op de weg. Prachtige natuur, soms bomen, dan weer enorme vergezichten! Bijzondere vogels, waaronder veel papegaaien vliegen af en aan! Soms heb je echt het idee helemaal alleen te zijn, maar dan is er toch weer een verkeersbord of wegwijzer die je naar een klein plaatsje verwijst. Zo zijn we ook in York aangekomen. Hier heeft de tijd zo’n 25 jaar stil gestaan. Aan alles is te zien, dat men aan uiterlijk vertoon van huis en inrichting lak heeft: als het nog goed is hoeft je het niet te veranderen! Zo kwamen wij in het Castle Hotel in York terecht. Eduard had dit gevonden op internet. Het advies van het reisbureau was om door te rijden naar Perth, maar hij vond dit leuker dan een grote stad! En dat was ook zo! Wij waren, samen met 2 andere hotelgasten, de enige personen in dit hotel. Het meisje achter de bar was een Engelse backpacker. Twee bargasten waren aan het gokken op paarden, honden en weet ik veel wat! Via rechtstreekse beelden konden ze alle races volgen! Vervolgens stop je een bankbiljet of creditcard in een apparaat en toets je in op welk paard of hond je wil wedden! In het kader van “beginnersgeluk” koos Eduard voor een hondenrace in Hobart op Tasmanië! Eerst natuurlijk een uitleg van de twee stamgasten, die al het nodige hadden verloren. Eén daarvan was een Aboriginal, de andere een Aussie. Ik kreeg gouden tips, maar verloor desondanks mijn geld, doordat hond nr. 5 iets teveel inhield in de bocht!
De andere hotelgasten waren toevallig Nederlanders. Een vader en zijn zoon reizen 2 maanden lang, iedere 2 jaar door Australië. Hoewel ze dit jaar ook nog 14 dagen Nieuw Zeeland aandoen, was Australië wel hun favoriet. Zeven maal had de vader deze trip al gedaan, de laatste 5 X met zijn zoon! Vooral de outback trok hun enorm. Zij vertrokken op vrijdagochtend gelijktijdig met ons: zij richting Kalgoorlie; wij richting Geraldton. Overigens kregen wij in het Castle Hotel een enorme kamer met jacuzzi! Zo kom je nog eens voor verrassingen te staan! Het was alleen bloedheet op de kamer en de airco kon het maar amper aan! Waarom het Castle Hotel heette is onbekend: er was géén kasteel in de buurt! York is een klein stadje waar iedereen elkaar kent. Er zijn 2 winkels voor van alles, 3 banken en veel makelaars! O ja, een benzinepomp natuurlijk! Het is heerlijk relaxed allemaal! Zo hoort een avontuurlijke vakantie te zijn!
Vandaag, vrijdag hebben we de langste rit: bijna 500 km van York naar Geraldton! Het is ongelofelijk, maar het lijkt een fluitje van een cent! Totaal geen vermoeidheid door het rijden op de linker weghelft! Onderweg gaan we met opzet van de Highway af om weer eens door de outback te rijden! Het landschap wisselt snel van heuvels naar vlak land; van akkers tot ondefinieerbare struiken! Fascinerend!! Prachtige foto’s gemaakt! De blauwe luchten met af en toe een pluk witte wolken maken het een feest! Alles lijkt zo fotogeniek te zijn!
Aangekomen in Geraldton kunnen we heel snel onze appartement vinden. De regionale “tomtom” doet goed zijn best, maar dit complex is zo nieuw, dat het nog niet vermeld wordt. Geraldton ligt aan de Indische Oceaan en is naast een havenplaats ook een geweldige uitvalbasis voor vele bezienswaardigheden in de omgeving. Het is ook een swingende stad met veel terrasjes en eetgelegenheden! Kortom: heerlijk!
Ons appartement ligt op de begane grond en kunnen de auto voor de deur parkeren. Het heeft een aparte slaapkamer, zitkamer, keuken, wasmachine (wel even lekker), 2 TV’s en een balkon! We worden echt verwend deze vakantie! Zojuist lekker in de stad gegeten bij de haven! Alles is op loopafstand!
Als je thuis je vakantie uitstippelt en je zoekt de juiste plekken om te verblijven is het vaak toch een verrassing waar je terecht komt. Tot nog toe bevalt het allemaal heel goed! En het valt ons weer op hoe behulpzaam en aardig de Aussies zijn! Kortom: een heerlijk land om doorheen te reizen of langdurig te verblijven! Waren we nog maar een aantal jaren jonger..... Er is hier nog zoveel te ontdekken!
Over een paar dagen zitten we de laatste nieuwsbrief op deze site! Bedankt voor de reacties, ook via de mail!
Vandaag, 4 januari, hebben we van Becki en Maggie wat tips gekregen om de omgeving van Albany te verkennen. Maggie bracht ons een uitgebreid ontbijt. Heerlijk op ons balkon in het zonnetje gegeten! Sinds 31 juli 1978 mag er niet meer op walvissen worden gejaagd! En dat is maar goed ook! Albany had een welvarende walvisvangstcultuur. Het ging met name om de olie die in het vet zat van deze enorme zoogdieren. Dat werd opgeslagen in tanks. Dus op naar het Walvis Museum! De rit naar “Whaling Cove” is prachtig! Hier en daar zijn we gestopt om van het fraaie uitzicht te genieten! Aangekomen bij het museum valt meteen de walvisvaarder op: dat ze hiermee enorme walvissen hebben gevangen?? Er wordt ook een film vertoond in zg. 3D! Dacht het niet! Wel het bekende 3D brilletje op, maar van 3 dimensionaal is totaal geen sprake! Op de terugweg hebben we verschillende baaien aangedaan: de azuurblauwe zee en uitgestrekte stranden zijn adembenemend!
Terug in Albany hebben we heerlijk gegeten bij “Venice”, een Italiaans restaurant! Na de maaltijd is Marja nog even de Jacuzzi in geweest en heeft genoten van de enorme sterrenhemel!
Het is woensdag 5 januari en we moeten met pijn in het hart vertrekken bij Becki en Maggie! Het is niet anders, dus na het ontbijt wat weer ongekend lekker was, op weg naar onze volgende bestemming: de Wave Rock in Hyden! Als je foto’s ziet van Australië zie je het meest de Ayers Rock, Sydney Opera House en de Wave Rock! Het is wel een eindje rijden, maar dan zie je toch een bijzonder natuurverschijnsel! Het ligt 479 km van Albany. Dat lijkt veel, maar het rijdt hier zo rustig en prettig en er is zoveel te zien in de kleine dorpjes, dat je er zo bent, gevoelsmatig! In het plaatsje Ravensthorpe hebben we het temperatuur record gehaald: 40 graden! Gelukkig kunnen we er goed tegen; de airco van de auto maakt wel overuren. We hebben even geluncht in Ravensthorpe, een gehucht in de Outback, in het enige establishment. Iets verderop, zo’n 20 km voor onze eindbestemming kregen we waar de natuur naar snakte en wij iets minder: een wolkbreuk! De temp zakt meteen terug naar 24 graden!
We checken in het Wave Rock Motel! Parkeren voor de deur van de kamer! Eerst een biertje: VB! Dat is een echt Aussies biertje en dat smaakt heerlijk! We zien dat de Wave Rock, de reden om zover te rijden in de Outback, op 5 km ligt. Dat doen we morgen wel, besluiten wel! Na wat lekker gerommeld te hebben gaan we in het restaurant eten van het hotel en maken we kennis met een Belgisch meisje, dat als backpacker door Australië reist! Ze legt ons uit dat je vlees kan kopen bij de counter en dat zelf moet bakken in het restaurant op een bakplaat. Een soort barbecuen in huis! De keuze van het vlees is enorm: van schnitzels tot enorme lappen vlees! Het is een gezellige bedoeling en iedereen wil altijd weten waar we vandaan komen. Zo ook een man die naast ons staat te grillen! Zijn vrouw komt oorspronkelijk uit Maastricht! Hij is fan van André Rieu! Vroeger was het Cruyff of Van Basten, nu Rieu!
De volgende ochtend al vroeg uit de veren om de beroemde Wave Rock te zien! Volgens Becki en Maggie zou het ons behoorlijk kunnen tegenvallen, maar nee.... Het is een bijzonder stuk natuur van 15 meter hoog en 110 meter lang en heeft de vorm van, hoe kan het ook anders, een golf! Ik denk dat we hier wel de meeste foto’s hebben gemaakt, mede omdat het weer geweldig mooi was! Van de enorme bui, de dag ervoor, was niets meer te merken. De Wave Rock is 2700 miljoen jaar oud en is geheel van graniet! Het is ontstaan door erosie en heel lang heeft het water er langs gestroomd. Vandaar de vorm!
Na 2 uur rond gelopen te hebben besluiten we verder te gaan naar de volgende bestemming: York! Onderweg passeren wij de enorme “roadtrains”. Dit is een vrachtwagen van zo’n 36 meter lang met vaak 3, soms 4, aanhangwagens erachter. Indrukwekkend! Onderweg doen we nog een kleine dierentuin aan, waar de meest bijzondere vogels rondvliegen, maar ook 2 kamelen die enorm in de rui zijn! Grappig om te zien! En natuurlijk ook kangaroes, emu’s en andere typisch Australische dieren! We hebben inmiddels al veel kangaroes gezien, het merendeel dood langs de weg! Gelukkig ook veel levende, die zich pas aan het eind van de middag laten zien!
Het rijden in de Outback is een bijzondere belevenis! Opvallend is wel dat de Aussies zich werkelijk keurig aan de snelheid houden. Wij doen dat natuurlijk ook... ;-)
Op de geasfalteerde wegen kan je prima doorrijden, zeker op de Highways. Maar de zg. “dirtroads” (ongeasfalteerde wegen) is het ook geweldig om te rijden. Enorme stofwolken achter ons en werkelijk geen kip op de weg. Prachtige natuur, soms bomen, dan weer enorme vergezichten! Bijzondere vogels, waaronder veel papegaaien vliegen af en aan! Soms heb je echt het idee helemaal alleen te zijn, maar dan is er toch weer een verkeersbord of wegwijzer die je naar een klein plaatsje verwijst. Zo zijn we ook in York aangekomen. Hier heeft de tijd zo’n 25 jaar stil gestaan. Aan alles is te zien, dat men aan uiterlijk vertoon van huis en inrichting lak heeft: als het nog goed is hoeft je het niet te veranderen! Zo kwamen wij in het Castle Hotel in York terecht. Eduard had dit gevonden op internet. Het advies van het reisbureau was om door te rijden naar Perth, maar hij vond dit leuker dan een grote stad! En dat was ook zo! Wij waren, samen met 2 andere hotelgasten, de enige personen in dit hotel. Het meisje achter de bar was een Engelse backpacker. Twee bargasten waren aan het gokken op paarden, honden en weet ik veel wat! Via rechtstreekse beelden konden ze alle races volgen! Vervolgens stop je een bankbiljet of creditcard in een apparaat en toets je in op welk paard of hond je wil wedden! In het kader van “beginnersgeluk” koos Eduard voor een hondenrace in Hobart op Tasmanië! Eerst natuurlijk een uitleg van de twee stamgasten, die al het nodige hadden verloren. Eén daarvan was een Aboriginal, de andere een Aussie. Ik kreeg gouden tips, maar verloor desondanks mijn geld, doordat hond nr. 5 iets teveel inhield in de bocht!
De andere hotelgasten waren toevallig Nederlanders. Een vader en zijn zoon reizen 2 maanden lang, iedere 2 jaar door Australië. Hoewel ze dit jaar ook nog 14 dagen Nieuw Zeeland aandoen, was Australië wel hun favoriet. Zeven maal had de vader deze trip al gedaan, de laatste 5 X met zijn zoon! Vooral de outback trok hun enorm. Zij vertrokken op vrijdagochtend gelijktijdig met ons: zij richting Kalgoorlie; wij richting Geraldton. Overigens kregen wij in het Castle Hotel een enorme kamer met jacuzzi! Zo kom je nog eens voor verrassingen te staan! Het was alleen bloedheet op de kamer en de airco kon het maar amper aan! Waarom het Castle Hotel heette is onbekend: er was géén kasteel in de buurt! York is een klein stadje waar iedereen elkaar kent. Er zijn 2 winkels voor van alles, 3 banken en veel makelaars! O ja, een benzinepomp natuurlijk! Het is heerlijk relaxed allemaal! Zo hoort een avontuurlijke vakantie te zijn!
Vandaag, vrijdag hebben we de langste rit: bijna 500 km van York naar Geraldton! Het is ongelofelijk, maar het lijkt een fluitje van een cent! Totaal geen vermoeidheid door het rijden op de linker weghelft! Onderweg gaan we met opzet van de Highway af om weer eens door de outback te rijden! Het landschap wisselt snel van heuvels naar vlak land; van akkers tot ondefinieerbare struiken! Fascinerend!! Prachtige foto’s gemaakt! De blauwe luchten met af en toe een pluk witte wolken maken het een feest! Alles lijkt zo fotogeniek te zijn!
Aangekomen in Geraldton kunnen we heel snel onze appartement vinden. De regionale “tomtom” doet goed zijn best, maar dit complex is zo nieuw, dat het nog niet vermeld wordt. Geraldton ligt aan de Indische Oceaan en is naast een havenplaats ook een geweldige uitvalbasis voor vele bezienswaardigheden in de omgeving. Het is ook een swingende stad met veel terrasjes en eetgelegenheden! Kortom: heerlijk!
Ons appartement ligt op de begane grond en kunnen de auto voor de deur parkeren. Het heeft een aparte slaapkamer, zitkamer, keuken, wasmachine (wel even lekker), 2 TV’s en een balkon! We worden echt verwend deze vakantie! Zojuist lekker in de stad gegeten bij de haven! Alles is op loopafstand!
Als je thuis je vakantie uitstippelt en je zoekt de juiste plekken om te verblijven is het vaak toch een verrassing waar je terecht komt. Tot nog toe bevalt het allemaal heel goed! En het valt ons weer op hoe behulpzaam en aardig de Aussies zijn! Kortom: een heerlijk land om doorheen te reizen of langdurig te verblijven! Waren we nog maar een aantal jaren jonger..... Er is hier nog zoveel te ontdekken!
Over een paar dagen zitten we de laatste nieuwsbrief op deze site! Bedankt voor de reacties, ook via de mail!
maandag 3 januari 2011
EINDELIJK IN AUSTRALIë!! HEERLIJK!!
In de eerste plaats GELUKKIG NIEUWJAAR EN EEN GEZOND 2011!!!
Na een vlucht van 11 uur kwamen wij op 28 december in alle vroegte op Hong Kong Airport aan. De vlucht was heel voorspoedig en de temperatuur heerlijk! Omdat we pas om 15.00 uur op die dag verder vlogen, kregen we van Cathay Pacific een dagkamer in het Novotel Citygate Hotel aangeboden! Het hotel was dichtbij de luchthaven en we werden netjes opgehaald door een pendelbusje. Een prachtige kamer kregen we toebedeeld met fraai uitzicht op Hong Kong! Na een korte slaap van 4 uur en een douche terug naar de luchthaven voor onze vlucht en eindbestemming Perth, in het Westen van Australië. De vlucht van Hong Kong naar Perth duurde 7,5 uur.
Aangekomen in Perth was het inmiddels half 11 in de avond. Het tijdverschil met Nederland is 7 uur en het temperatuurverschil ongeveer 30 graden! Met een taxi zijn we naar het Miss Maud Hotel gegaan, waar we een prettige kamer kregen. De lift van dit hotel was wel heel ouderwets: veel gekraak en bediening met een soort van lichtschakelaar.
De volgende dag bleek dat we midden in de stad Perth zaten, 100 meter van alle winkelcentra. Overigens bleek dat Eduard in 1994 of 1995 nog geen 50 meter verderop ook als eens had overnacht voor de opnamen van Veronica Goes Down Under. De temperatuur liep snel op naar 32 graden, maar dat voelde niet zo! Na het ontbijt zou de huurauto worden gebracht. Eduard wachtte in de lobby van het hotel, maar na een half uur waren ze er nog niet. Toen maar gebeld en kregen we te horen, dat we de auto maar moesten komen halen bij Europcar wegens gebrek aan personeel. Ook kregen we de mededeling dat het niet de auto zou zijn waar we de rest van de vakantie mee konden reizen. De auto die voor ons gereserveerd was, was door de vorige huurder getroffen door een overstekende kangaroe! Dat kan gebeuren....
Aangekomen bij het verhuurbedrijf kregen we een heel klein autootje mee, maar we waren voor deze dag even geholpen. We parkeerden de auto tegenover het hotel. Wij zijn verder maar gaan lopen omdat je zo de stad het best leert kennen. Na wat inkopen en een terrasje gepakt te hebben bij de haven belde het verhuurbedrijf dat een soortgelijke auto als we besteld hadden binnengekomen was: een zwarte Holden met getint glas en een enorme spoiler achterop! Gelukkig kent niemand mij hier...... Het is wel een fel wagentje! De dag verder lekker lui doorgebracht! Overigens is Roxanne Harmsen, regie-assistente, hier ook vakantie aan het vieren! We hebben even via FB contact gehad om eventueel later af te spreken voor een borrel!
Op donderdag 30 december verlaten we Perth om in zuidelijke richting naar Margaret River te rijden. Het rijden hier is een feest: brede wegen, links rijden en het is rustig op de weg. De Australische Tomtom wijst ons netjes de weg! Onderweg maken we een stop in Bunbury, een kleine stad in “the middel of nowhere”. Heerlijke cappuccino gedronken en wat gewandeld. Daarna dus weer op weg naar Margaret River om Gilgara Retreat te vinden en dat viel niet mee! We hebben het verkeerde nummer doorgekregen en aan een weg van zeker 50 kilometer is het een speld in de bekende hooiberg! Uiteindelijk toch gevonden! Een prachtige plek met aan elkaar geschakelde huisjes! Alles erop en eraan! Het is zogezegd “self-containing”, dus we hebben meteen in het kleine plaatsje boodschappen gedaan voor de aankomende 2 dagen. Hoewel het dus “self-containing” is, werden we uitgenodigd om mee te eten voor New Years Eve, oudejaarsavond dus! Want, zo zei de eigenaresse Elaine, alles is volgeboekt of gesloten op die avond! Het menu lijkt “dikvoormekaar” Dus dat wordt gezellig! Want Aussies zijn heel gezellige mensen!
Oudejaarsavond is met name gezamenlijk eten en mooie verhalen van anderen horen. Zo zaten wij aan tafel met een ouder stel uit Alaska (VS), een stel met 2 kleine meisjes uit Singapore, een moeder met haar zoon Max uit Engeland. Elaine en haar man hadden een heerlijke maaltijd bereid. De wijn was “BYO” wat staat voor Bring Your Own. Dat zie je heel veel bij restaurants in Australië en heeft met vergunningen te maken. Het was een heel gezellige avond in een schitterende omgeving! En inderdaad: heel gezellige mensen! Ook nog de “Milkyway” gezien: een enorme hoeveelheid sterren bij elkaar die als een rijksweg aan de hemel staan! We hadden uiteraard om 12 uur de glazen geheven! Het gaat een mooi 2011 worden!
De eerste dag van het nieuwe jaar reizen we ’s ochtends af naar Pemberton. Een trip van 150 km. Het gebied is beeldschoon: enorme Karribomen, wijngaarden en volop zon! We verblijven 2 nachten in Karri Valley Resort. We krijgen een huisje direct aan het meer toegewezen: een beeldschone plek! We besluiten om het meer heen te lopen. Dat het mooi is, is wel duidelijk! We maken prachtige foto’s van de enorme Karribomen, Beedelup Watervallen, die bijna droog stonden. Het heeft lang niet geregend in dit gebied, in tegenstelling tot de andere kant van Australië, waar de boel enorm onder water staat! Alle foto’s lijken wel ansichtkaarten! Na deze wandeling natuurlijk een wijntje gedronken uit de streek waar we nu verblijven. De wilde groene papegaaien komen ons verblijden met een bezoek! Dit is echt vakantie in het allermooiste land!
Zondag 2 januari gaan we op zoek naar Gloucester Tree, een Karriboom van 60 meter hoog die je kan beklimmen. Bovenin is een “fire-lookout”, een uitkijkpost om eventueel vuur te ontdekken in dit enorme woud van reuzenbomen. Onderweg kwamen we al een “bushfire” tegen met enorme rookontwikkeling! Gelukkig is het 20 km van ons vandaan. De Gloucester Tree is werkelijk enorm: aan de zijkant zijn pinnen gestoken zodat je makkelijk naar boven kan klimmen. Toch zien wij er maar vanaf... en vele met ons! ’s Middags zijn we met de Pemberton Tramway door de bossen gereisd. Een mooie trip over bruggetjes en door dalen! Emu’s gezien (soort struisvogel). De machinist verteld onderweg over wat er te zien is! ’s Avonds wederom, net als gisteren, heerlijk gegeten in het restaurant van het resort. Ook even beide moeders gebeld om een gezond nieuwjaar te wensen! Er zijn hele gebieden waar geen telefoonontvangst is, dus ook geen Internet. Vandaar dat we maar sporadisch berichten kunnen sturen, maar wel zo rustig! Ook lekker gelezen!
De volgende dag gaan we op weg naar Albany, helemaal in het zuid-westen van Australië. We tanken de auto vol en gaan nog even langs de pinautomaat. De rit is ongeveer 240 km. Onderweg stoppen we voor de “Valley of the Giants”. Daar kan je over de toppen lopen van de meer dan 40 meter hoge bomen. Door middel van een soort hangbrug loop je over de boomtoppen heen. Een prachtig gezicht! Korte stop gemaakt in Walpule voor een kop koffie!
Als we in Albany aankomen vinden we al snel HideAway Haven, dat gerund wordt door Becki en Maggie. We hebben dit adres doorgekregen van Joslyn, de dochter van Maggie. Joslyn is een vriendin van Dennis en de partner van Joery de Groot, cameraman en vriend van Dennis. Joslyn woont net als Dennis in Hilversum. Terug even naar HideAway Haven/Albany: Een ongelofelijk mooie plek aan de rand van de stad. Uitkijkend op bossen en de zee! We worden meer dan hartelijk ontvangen door beide dames! Maggie had tranen in haar ogen! We werden meteen uitgenodigd voor een wijntje op hun wonderschone terras! Dit is echt een plek om lief te hebben. Ik kan je deze geweldige stek van harte aanbevelen! We worden echt in de watten gelegd! Er zijn maar 3 zeer luxe kamers in dit B&B huis! Jacuzzi op het terras! Wat wil een mens nog meer! ’s Avonds naar een toprestaurant Lime 303 geweest, down town Albany.
Vandaag, 4 januari, gaan we de omgeving verkennen en probeer ik dit op Internet te plaatsen! Morgen gaan we verderop richting Hyden en de beroemde Wave Rock, dat zwaar moet tegenvallen volgens sommigen! We gaan het zien....
Na een vlucht van 11 uur kwamen wij op 28 december in alle vroegte op Hong Kong Airport aan. De vlucht was heel voorspoedig en de temperatuur heerlijk! Omdat we pas om 15.00 uur op die dag verder vlogen, kregen we van Cathay Pacific een dagkamer in het Novotel Citygate Hotel aangeboden! Het hotel was dichtbij de luchthaven en we werden netjes opgehaald door een pendelbusje. Een prachtige kamer kregen we toebedeeld met fraai uitzicht op Hong Kong! Na een korte slaap van 4 uur en een douche terug naar de luchthaven voor onze vlucht en eindbestemming Perth, in het Westen van Australië. De vlucht van Hong Kong naar Perth duurde 7,5 uur.
Aangekomen in Perth was het inmiddels half 11 in de avond. Het tijdverschil met Nederland is 7 uur en het temperatuurverschil ongeveer 30 graden! Met een taxi zijn we naar het Miss Maud Hotel gegaan, waar we een prettige kamer kregen. De lift van dit hotel was wel heel ouderwets: veel gekraak en bediening met een soort van lichtschakelaar.
De volgende dag bleek dat we midden in de stad Perth zaten, 100 meter van alle winkelcentra. Overigens bleek dat Eduard in 1994 of 1995 nog geen 50 meter verderop ook als eens had overnacht voor de opnamen van Veronica Goes Down Under. De temperatuur liep snel op naar 32 graden, maar dat voelde niet zo! Na het ontbijt zou de huurauto worden gebracht. Eduard wachtte in de lobby van het hotel, maar na een half uur waren ze er nog niet. Toen maar gebeld en kregen we te horen, dat we de auto maar moesten komen halen bij Europcar wegens gebrek aan personeel. Ook kregen we de mededeling dat het niet de auto zou zijn waar we de rest van de vakantie mee konden reizen. De auto die voor ons gereserveerd was, was door de vorige huurder getroffen door een overstekende kangaroe! Dat kan gebeuren....
Aangekomen bij het verhuurbedrijf kregen we een heel klein autootje mee, maar we waren voor deze dag even geholpen. We parkeerden de auto tegenover het hotel. Wij zijn verder maar gaan lopen omdat je zo de stad het best leert kennen. Na wat inkopen en een terrasje gepakt te hebben bij de haven belde het verhuurbedrijf dat een soortgelijke auto als we besteld hadden binnengekomen was: een zwarte Holden met getint glas en een enorme spoiler achterop! Gelukkig kent niemand mij hier...... Het is wel een fel wagentje! De dag verder lekker lui doorgebracht! Overigens is Roxanne Harmsen, regie-assistente, hier ook vakantie aan het vieren! We hebben even via FB contact gehad om eventueel later af te spreken voor een borrel!
Op donderdag 30 december verlaten we Perth om in zuidelijke richting naar Margaret River te rijden. Het rijden hier is een feest: brede wegen, links rijden en het is rustig op de weg. De Australische Tomtom wijst ons netjes de weg! Onderweg maken we een stop in Bunbury, een kleine stad in “the middel of nowhere”. Heerlijke cappuccino gedronken en wat gewandeld. Daarna dus weer op weg naar Margaret River om Gilgara Retreat te vinden en dat viel niet mee! We hebben het verkeerde nummer doorgekregen en aan een weg van zeker 50 kilometer is het een speld in de bekende hooiberg! Uiteindelijk toch gevonden! Een prachtige plek met aan elkaar geschakelde huisjes! Alles erop en eraan! Het is zogezegd “self-containing”, dus we hebben meteen in het kleine plaatsje boodschappen gedaan voor de aankomende 2 dagen. Hoewel het dus “self-containing” is, werden we uitgenodigd om mee te eten voor New Years Eve, oudejaarsavond dus! Want, zo zei de eigenaresse Elaine, alles is volgeboekt of gesloten op die avond! Het menu lijkt “dikvoormekaar” Dus dat wordt gezellig! Want Aussies zijn heel gezellige mensen!
Oudejaarsavond is met name gezamenlijk eten en mooie verhalen van anderen horen. Zo zaten wij aan tafel met een ouder stel uit Alaska (VS), een stel met 2 kleine meisjes uit Singapore, een moeder met haar zoon Max uit Engeland. Elaine en haar man hadden een heerlijke maaltijd bereid. De wijn was “BYO” wat staat voor Bring Your Own. Dat zie je heel veel bij restaurants in Australië en heeft met vergunningen te maken. Het was een heel gezellige avond in een schitterende omgeving! En inderdaad: heel gezellige mensen! Ook nog de “Milkyway” gezien: een enorme hoeveelheid sterren bij elkaar die als een rijksweg aan de hemel staan! We hadden uiteraard om 12 uur de glazen geheven! Het gaat een mooi 2011 worden!
De eerste dag van het nieuwe jaar reizen we ’s ochtends af naar Pemberton. Een trip van 150 km. Het gebied is beeldschoon: enorme Karribomen, wijngaarden en volop zon! We verblijven 2 nachten in Karri Valley Resort. We krijgen een huisje direct aan het meer toegewezen: een beeldschone plek! We besluiten om het meer heen te lopen. Dat het mooi is, is wel duidelijk! We maken prachtige foto’s van de enorme Karribomen, Beedelup Watervallen, die bijna droog stonden. Het heeft lang niet geregend in dit gebied, in tegenstelling tot de andere kant van Australië, waar de boel enorm onder water staat! Alle foto’s lijken wel ansichtkaarten! Na deze wandeling natuurlijk een wijntje gedronken uit de streek waar we nu verblijven. De wilde groene papegaaien komen ons verblijden met een bezoek! Dit is echt vakantie in het allermooiste land!
Zondag 2 januari gaan we op zoek naar Gloucester Tree, een Karriboom van 60 meter hoog die je kan beklimmen. Bovenin is een “fire-lookout”, een uitkijkpost om eventueel vuur te ontdekken in dit enorme woud van reuzenbomen. Onderweg kwamen we al een “bushfire” tegen met enorme rookontwikkeling! Gelukkig is het 20 km van ons vandaan. De Gloucester Tree is werkelijk enorm: aan de zijkant zijn pinnen gestoken zodat je makkelijk naar boven kan klimmen. Toch zien wij er maar vanaf... en vele met ons! ’s Middags zijn we met de Pemberton Tramway door de bossen gereisd. Een mooie trip over bruggetjes en door dalen! Emu’s gezien (soort struisvogel). De machinist verteld onderweg over wat er te zien is! ’s Avonds wederom, net als gisteren, heerlijk gegeten in het restaurant van het resort. Ook even beide moeders gebeld om een gezond nieuwjaar te wensen! Er zijn hele gebieden waar geen telefoonontvangst is, dus ook geen Internet. Vandaar dat we maar sporadisch berichten kunnen sturen, maar wel zo rustig! Ook lekker gelezen!
De volgende dag gaan we op weg naar Albany, helemaal in het zuid-westen van Australië. We tanken de auto vol en gaan nog even langs de pinautomaat. De rit is ongeveer 240 km. Onderweg stoppen we voor de “Valley of the Giants”. Daar kan je over de toppen lopen van de meer dan 40 meter hoge bomen. Door middel van een soort hangbrug loop je over de boomtoppen heen. Een prachtig gezicht! Korte stop gemaakt in Walpule voor een kop koffie!
Als we in Albany aankomen vinden we al snel HideAway Haven, dat gerund wordt door Becki en Maggie. We hebben dit adres doorgekregen van Joslyn, de dochter van Maggie. Joslyn is een vriendin van Dennis en de partner van Joery de Groot, cameraman en vriend van Dennis. Joslyn woont net als Dennis in Hilversum. Terug even naar HideAway Haven/Albany: Een ongelofelijk mooie plek aan de rand van de stad. Uitkijkend op bossen en de zee! We worden meer dan hartelijk ontvangen door beide dames! Maggie had tranen in haar ogen! We werden meteen uitgenodigd voor een wijntje op hun wonderschone terras! Dit is echt een plek om lief te hebben. Ik kan je deze geweldige stek van harte aanbevelen! We worden echt in de watten gelegd! Er zijn maar 3 zeer luxe kamers in dit B&B huis! Jacuzzi op het terras! Wat wil een mens nog meer! ’s Avonds naar een toprestaurant Lime 303 geweest, down town Albany.
Vandaag, 4 januari, gaan we de omgeving verkennen en probeer ik dit op Internet te plaatsen! Morgen gaan we verderop richting Hyden en de beroemde Wave Rock, dat zwaar moet tegenvallen volgens sommigen! We gaan het zien....
donderdag 23 december 2010
zondag 5 december 2010
Abonneren op:
Posts (Atom)